Zojuist (vrijdagmiddag 9 april 2021) bereikte ons het bericht dat Jos Werkman in zijn huidige woonplaats Sint Philipsland is overleden. Vele Vlaardingers kennen hem als een kritisch meedenker die zich de kaas niet van het brood liet snoepen en zijn mond altijd roerde als hem iets niet zinde.

Wethouder Bart de Leede kan met een gerust hart zijn huisvuil blijven dumpen. Op de daarvoor bestemde plek, natuurlijk. Net als de rest van de burgerij. Aanleiding vormde de door Fractie Boers ingediende Motie van Wantrouwen met betrekking tot de haperende invoering van het huisvuilcontainerpasjessysteem.

Dinsdag 2 maart mochten Vlaardingers eindelijk weer eens trots zijn op hun stad. Burgemeester Bas Eenhoorn, ook wel liefkozend en soms gekscherend Unicorn genoemd, had besloten dat terrassen open mochten.                

Vroeger had je het radioprogramma Kleutertje Luister. De klassieke voorganger van het opvoedkundige en later indoctrinerende programma Sesamstraat. Uitzendingen waarin vooral de enigszins kakkineuze Lily Petersen verhaaltjes voorlas aan kleuters; soms met opvoedkundige inhoud.

‘Het is me wat met dat Haags politiek weerhuisje,’ zei een achter een roodkapje verscholen damesmond in de rij voor de kassa ener grootgrutter op 1,5 meter; het winters equivalent van 6 nieuwe haringen, afstand. ‘Zo maak je plannen om ’s avonds lekker uit te gaan en voor je ook maar je veters hebt gestrikt hebben ze die vermaledijde avondklok weer teruggezet.

In een gesprek met de Commissaris van de Koning onlangs haalde hij het Bijbelse verhaal van Ruth aan. Kort gezegd: als de boer oogst laat hij de randen van het veld staan. Daardoor blijft erover voor Ruth, die te weinig voedsel heeft voor haar en haar familie. Zij profiteert van de randen van de oogst, van de randen van het ruime veld. Hebben wij vandaag de dag nog randen van onze tijd, van onze ruimte, van ons beleid, van onze financiën om iets mee te doen? Of is alles op, is alles vol- en vast-geregeld, is er geen tijd voor de ander, heeft de gemeente geen geld meer voor extra’s? Oogsten we zoveel, dat ook de randen van het veld leeg zijn? Met andere woorden: gunnen wij onszelf en anderen ruimte om iets anders te doen dan het beleid en de begroting ons voorschrijft? Zijn we nog wel flexibel in deze tijd? Zijn we in staat ons beleid en de uitvoering ervan ter discussie te stellen?

Eerst waren de kwetsbare 70-plussers degenen die als eerste gevaccineerd zouden worden: het liep anders. De druk op verplegend ic-personeel in de frontlinie nam toe, dus werden zij als eerste gevaccineerd. Daarna waren er allerlei instanties, teveel om neer te pennen, die opperden dat ook zij voorrang moesten krijgen bij het vaccineren en zo geschiedde.

Op zondagochtend speel ik vaak een rondje golf met een vriend, die veel schrijft. Hij heeft geen last van onbeschreven witte pagina’s. Dus terwijl we op de bevroren baan proberen in de buurt van de vlag komen vraag ik: ‘Waarover te schrijven als je het wel gehad hebt met alle sombere berichten? In deze tijd, in deze pandemie gaat, lijkt het wel, alles mis.

Voor iedere eerste of tweede prik wordt een ware show opgevoerd, maar de rest van Nederland mag tandenknarsend toekijken alvorens zij aan de beurt zijn. Je kan pas spreken van een feestelijk gebeuren wanneer alle Nederlanders zijn gevaccineerd, maar dat zal nog wel een tijd duren.

In de huidige coronatijd zijn er positieve- en negatieve mensen, pessimisten, zeurpieten en klagers, doemdenkers en angsthazen, mopperaars en roeptoeters te over. Roepen dat alle regeltjes uit politiek Den Haag, om dit virus te stoppen onzin is, gaat veel Nederlanders toch net iets te ver.

De regering is radeloos, redeloos en hopeloos. Thuis worden de laatste huwelijken definitief gesloopt. Geen maatregel stopt het virus en dus wordt ons land de grootste gevangenis die we ooit hebben gekend of het moest die van WO II zijn. Het kabinet is demissionair, het virus weet vooralsnog van geen wijken.

Het is erg. En als je even niet kijkt is het nog erger. Zo langzamerhand zien we steeds meer nare effecten van de lockdown. De sociale samenhang valt weg.