Het is zo’n tien jaar geleden dat Koen Kegel, toen nog aspirant- of steunraadslid van D66, De Vlaardinger mailde om kennis te maken. Hij had zo zijn bedenkingen tegen de in zijn ogen rechtse (Lees: dwarse) digi-krant en hij wilde weten welk vlees er in deze journalistieke kuip rondkroop.
Hij stelde voor om af te spreken op de stoep van Café d’Oude Stoep. Toen nog domein van Hans van Dijk. Waarman, liefhebber van een Jupiler op zijn tijd, liet weten dat dit hem een fijn plan leek. En zo geschiedde.
De ontmoeting ging gepaard met het geven van een hand, het uitwisselen van beider namen en het bestellen van twee pilsjes. Daarna werd er gepraat. Waarman en De Vlaardinger slaagden beide voor dit empathisch examen en na nog het nodige gerstenat zaten er zowaar drie kegels naast elkaar. Of beter: twee kegels en een Kegel.
Bij het afscheid zei Koen: ‘Ik ben je met andere, positieve ogen gaan bekijken. We houden contact. Zo kunnen we elkaar helpen.’ Koen, toen nog niet echt een politicus, leek te menen wat hij zei. Waarman kreeg er haast tranen van in de ogen.
Maar zoals bekend heerst er magie op het stadhuis. Wie als eerlijk mens de raadskamer binnengaat komt er vaak als leugenachtig politicus weer uit. Gezeten in de oppositie gaan de meesten nog wel. Eenmaal in de coalitie is het gehele idealistische beeld dat wordt geschetst (‘Ik ga er alles aan doen om Vlaardingen weer op de kaart te zetten!’) direct verdwenen als sneeuw voor de zon.
Kruip de huid van … een ander
Zo ook Koen. Waarman en De Vlaardinger hoorden niet eerder van hem toen hij zich openbaarde als Trol. In iedere andere gemeente reden om de oplichter direct op de keien te smijten mocht hij blijven. Krokodillentranen huilend van spijt: “Dit hij dit nooit zo had bedoeld.”
De volgende krokodillentranensessie was 16 maart 2022. Direct na de verkiezingsuitslag. D66 was weggevaagd. Had slechts 1.572 stemmen behaald en was na VVD, GroenLinks, ONS.Vlaardingen, SP, VV2000/LV en CDA nummertje zeven en mocht als troostprijs twee zetels in de fractiekamer zetten. Koen kreeg 722 rode vakjes. Ruim honderd minder dan Nol Kloosterman van het AOV.
Iemand (die hem zag lopen, ondersteund door zijn troostrijke partner, aan de achterzijde van de Grote Kerk, onderwijl zulke dikke tranen plengend dat het maar goed was dat dit toen nog exclusieve geloofsinstituut op een terp stond) zei: ‘Dat is een karakterman van lik-me-vestje. Keertje tegenwind omdat kiezers hem zijn trollengedrag niet hebben vergeven. Gaat ‘ie janken. Goed dat zijn rol is uitgespeeld.’
Dat liep anders. Verkiezingsuitslagen zijn niet bindend. Waarom dan nog stemmen? De democratie lijkt dood. ONS.Vlaardingen en SP vielen buiten de boot en ineens was daar Trollenkoning Koen Kegel. Weg alle tranen. Vergeten alle leed. Koentje werd wethouder. De politieke groenzoeter had plots haren op zijn zak en voelde zich van pukkelige puber nu Heerser met Gezag. Hij werd portefeuillehouder van onder meer: Stadsprogramma: Nieuwe Energie (transitie), Blankenburg, Vastgoed, ICT en (hou hier je hart vast) Onderwijshuisvesting in combinatie met Gebiedsontwikkeling Groen van Prinsterer.
Die laatste twee van meet af aan opgelegd pandoer werd er in weerwil van omwonenden en dwars tegen alle logica (parkeerproblemen) in een fusieschool doorheen gejast. Er zou om de mensen van dienst te zijn €2,2 miljoen voor gebiedsverbetering worden vrijgemaakt als de school zou komen. Een farce, want er was al geld beschikbaar. Want: waarom anders dit specifiek in je portefeuille!
Nog voor de raad haar stemgedrag had gegeven was er al geld beloofd aan de eigenaar van Café Markant. Als die maar zou verdwijnen. Een café bij een school? Foei, dat is ongepast.
Tot slot hoorde Waarman van een stadhuiselijke dame dat de straat waarin Koen woont tot tweemaal toe was gelekt. Politici mogen lekken op het incontinente af. Burgers niet. Mevrouw Kegel was dusdanig van de leg dat ze ‘s nachts noch overdag meer een oog dicht deed. Er mocht eens een onverlaat voor de deur staan. Net als met die bommenregen bij buurman U Belt …
Dat je als echtgenote van een wethouder je eigen stad niet in durft - al is het maar boodschappen te doen - dat heb je louter te danken aan het onbetrouwbare karakter en beleid van je man. Wie goed doet, goed ontmoet.
Waarman vreest na vandaag niet langer tot de inner circle van wethouder Koen te behoren. Dat is maar goed ook. Waarman drinkt liever Jupiler met echte vrienden. Bovendien zit Hans van Dijk nu in Proeflokaal de Kast. Daar zouden ze Koen ook best in opsluiten. Maar dan zonder proeflokaal.
Tekst
Waarman
Schilderij
Robert Daalmeijer