Hoe oud was je toen je begon met de diabolo en wie of wat inspireerde je om er je beroep van te maken?
Tijdens een straatfestival in mijn geboorteplaats Shizuoka (Japan) zag ik als dertienjarige jongen een jongleur aan het werk en voelde een sterke drang om zelf ook artiest te worden. Vanaf dat moment ben ik met jongleren begonnen en dat heeft me nooit meer losgelaten.

Jaren later, ik studeerde inmiddels aan de Kyushy University, woonde ik een lezing bij van mijn mentor Keiyo Fujihara over de cultuur van Europese straatartiesten. Die lezing had een diepgaande impact op mij en ik zag een bestaan voor me als rondreizend professioneel jongleur. Mijn grote droom was ooit onderdeel uit te kunnen maken van bijvoorbeeld Cirque du Soleil.

Wanneer en hoe ben je uiteindelijk in de circuswereld terecht gekomen?
De eerste keer dat ik naar het buitenland reisde, was ik twintig jaar oud. Ik ging naar de Verenigde Staten om deel te nemen aan de ‘World Juggling Championships’, waar ik voor het eerst in mijn leven optrad voor een publiek dat niet Japans was.

Dat was voor mij het begin van een reis door de internationale circuswereld. Ik trok naar Europa voor een straattournee langs alle hoofdsteden en sloot me aan bij ERNA, een groep performers die experimenteerde met het combineren van fysieke expressie en visuele projectie. In korte tijd trad ik op in meer dan twintig landen en kreeg ik de kans om aan evenementen als het Filmfestival van Cannes en de opening van de Olympische Spelen in Tokyo mee te werken.

Nadat ik de ‘World Juggling Championship’ had gewonnen, werd ik gevraagd een bijdrage te leveren aan het befaamde internationale circusconcours ‘Cirque de Demain’ in Parijs. Ook deed ik mee aan ‘America Got Talent’, en wist de finale te bereiken.

Wat was voor jou de aanleiding je eigen circus te beginnen?
Zoals voor heel veel artiesten, was de Covidpandemie heel zwaar. Ik kon mijn werk niet meer doen en ook reizen naar het buitenland was uitgesloten. In die periode heb ik samen met Kazuaki Matsumoto en Mizuki Shinagawa Cirquework opgericht. We deelden de passie om de Japanse circuscultuur met de wereld te delen en om een podium te creëren voor de ongelofelijk getalenteerde Japanse circusartiesten en de internationale verbinding te zoeken.

Hoe kwam je op het idee om een verhalende circusvoorstelling te maken en heb je de verhaallijn zelf bedacht of is het afgeleid van een bestaand verhaal?
Het concept, het verhaal en de titel van ‘YOAH’ heb ik zelf bedacht. YOAH is afgeleid van het Japanse woord YOAKE, wat ‘hoop’ betekent. In de Japanse cultuur staat de maan symbool voor de hoop. Ik wilde een uniek Japans visioen creëren dat het begin van een nieuw tijdperk in kan luiden.

Nu de Covidpandemie achter ons ligt, geloof ik dat de wereld op zoek is naar hoop en de energie heeft om vooruit te gaan naar een nieuw tijdperk. Door mijn ervaring met optredens over de hele wereld heb ik mij vaak afgevraagd wat de essentie van circus is. Voor mij vertegenwoordigt het circus het grenzeloze potentieel van het menselijke bestaan en de uitdaging je eigen grenzen te verleggen.

Het verhaal van YOAH begint met een vrouw die de hoop in haar leven is verloren. Ze gaat op reis en ontmoet goddelijke, symbolische wezens die geïnspireerd zijn op het Japanse concept van de ‘marebito’. Zij geven haar de kracht en wil om het leven te (her)ontdekken. In de Japanse cultuur is de marebito een spirituele, goddelijke bezoeker van ‘achter de horizon’.

Hij brengt spirituele geschenken, reist van dorp naar dorp en gebruikt circuskunsten om de mensen en de gemeenschappen te zegenen. Uit respect voor de tradities van Japan heb ik inspiratie gehaald uit het concept van de marebito om de personages in het verhaal van ‘YOAH’ vorm te geven. Ik hoop dat ‘YOAH’ een voorstelling is waarbij het publiek de vitaliteit van het menselijke bestaan kan ervaren.

Projecties, licht en geluid spelen een belangrijke rol in de voorstelling. Wat inspireerde je om Japanse tradities met moderne technieken te combineren?
Ik heb mezelf altijd gezien als een multimedia-artiest die circus, zoals jongleren, combineert met video, licht, geluid en technologie. Daarom probeer ik allerlei visuele elementen te integreren in mijn optredens. Maar tijdens dit proces liep ik wel tegen het feit aan dat hoe meer we op technologie vertrouwen, de pure menselijke expressie onder druk komt te staan.

Ik wil geen ‘industrieel product’ creëren, maar een pure kunstvorm die voortkomt uit menselijke creativiteit. Daarom is het cruciaal om de technologie in evenwicht te brengen met fysieke expressie en filosofie. Dat is waar de ‘esthetiek van substractie’ om de hoek komt kijken, een concept dat nauw verbonden is met de Japanse Zen-cultuur. Elk element dat we gebruiken in ‘YOAH’ wordt gevormd door het streven naar eenvoud, waardoor de essentie van de performance puur en impactvol blijft. Een hybride maar minimalistische benadering.

Wat zijn je plannen voor de toekomst?
We willen onze circuservaring delen met publiek van over de hele wereld. Ik hoop dat ze de sfeer die geworteld is in de Japanse cultuur kunnen zien en ervaren en ervan kunnen genieten. Ik hoop dat ‘YOAH’ een soort ‘power-spot’ kan zijn, een plek die mensen energie geeft, een optreden dat de geest  verlicht en vervult met energie. Dat is wat we willen bereiken.

YOAH | Cirquework
Datum: woensdag 29 oktober
Aanvang: 20.15 uur
Entree: EUR 59,50

Theater aan de Schie
Stadserf 1
3112 DZ Schiedam
Telefoon: 010-2 467 467
E-mail: kassa@theateraandeschie.nl
Website: www.theateraandeschie.nl