Bovenstaande tekst, lichtjes gekopieerd naar Big City  van zangerTol Hansse, is wellicht niet zozeer van toepassing op Erik van Pienbroek. Als raadslid was hij jarenlang de rust zelve. Van binnen mocht het weleens koken, van buiten bleef het kalm. Nu heeft hij aangegeven na de gemeenteraardsverkiezingen van volgend jaar maart niet meer in het raadspluche terug te keren. Hij vertrekt naar de kerkenraad. Denkbaar in de hoop daar meer van zijn welwillende gading aan te treffen.

Na de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar zal raadslid Erik van Pienbroek van de CU/SGP niet meer terugkeren in de gemeenteraad van Vlaardingen. Onlangs is hij ouderling geworden in de Sionkerk en de twee functies gaan voor hem niet samen naast een normale baan.

Fietsende vlinderstrik
Het gemeenteraadslid is vooral bekend geworden door zijn grote inzet voor het fietsbeleid en natuurlijk zijn vlinderstrik. Als hij stopt heeft Erik van Pienbroek zich 20 jaar ingezet voor de gemeenteraad van Vlaardingen. Vanaf 2006 tot 2014 als steunraadslid en aansluitend 12 jaar gemeenteraadslid. In die periode heeft hij zowel in de oppositie als in de coalitie zijn werk gedaan.

Eerder dit jaar had Van Pienbroek zich kandidaat gesteld bij zijn partij de SGP om weer als raadslid op de lijst te komen. Even later werd hij in zijn kerk tot ouderling gekozen en inmiddels is hij in dit ambt benoemd. ‘Dit heeft mij wel veel denkwerk gegeven. Het raadswerk was ik zeker nog niet zat, maar nu moest er opeens wel een keus gemaakt worden en dat is het ouderlingschap geworden. God heeft mij een nieuw hoofdstuk gegeven in mijn leven’ geeft Van Pienbroek aan. ‘Als ik naar de periode in de gemeenteraad terugkijk, mag ik gelukkig veel mooie dingen zien’.

Pragmatisch en praktijkgericht
Zijn inzet was vooral gericht op praktische zaken zoals alternatief vervoer, openbare ruimte en afval. Onlangs heeft Van Pienbroek samen met andere partijen met groot succes aandacht gevraagd voor de fietsenstalling bij station Vlaardingen Oost. Bij de aanleg van de Blankenburgtunnel is er door hem bij de minister aandacht gevraagd voor een aparte fietsbuis, die er helaas niet is gekomen. Na even nadenken noemt hij meer onderwerpen op zoals de kleine afvalklep aan de containers, de slapende vrachtwagenchauffeurs langs de rijksweg of de actie waardoor het gebouw waar stichting Spoetnik haar spullen inzamelt voor Oekraïne, niet werd gesloopt.

Naast het inhoudelijke werk als gemeenteraadslid vindt Van Pienbroek ook het contact met bewoners en met collega’s belangrijk. ‘Ik vind dat wanneer een bewoner een vraag stelt aan een raadslid hij altijd antwoord moet krijgen. Daar zijn mooie contacten en kennismakingen uit voort gekomen’. Ook zijn functie als vicevoorzitter van de gemeenteraad geeft Van Pienbroek veel voldoening. ‘Het is mooi om – wanneer nodig – de burgemeester te vervangen tijdens een raadsvergadering. Het mooiste moment was de behandeling van de begroting in 2024. Burgemeester Wijbenga was helaas ziek en ik moest de vergadering van twee dagen voorzitten. Dat is best een hele klus, maar wanneer alles goed is gegaan, geeft dat voldoening’.

Van stad tot kerk
Of Van Pienbroek de politiek gaat missen weet hij nog niet. Wel verwacht hij dat het ouderlingschap een mooie opvolging geeft, waarbij hij ook weer veel contact met mensen zal hebben. Wel zal hij zijn fractiegenoten missen en vooral Wouter de Reus. ‘Acht jaar geleden kwam hij als achttienjarige helemaal groen in de gemeenteraad en nu is hij fractievoorzitter en staat hij op een mooie plek voor de verkiezingen van de Tweede Kamer. Die jongen heb ik zien groeien in zijn rol en ik wens hem veel succes verder in zijn carrière, want die stopt niet hier’.

Tekst en fotografie
CU/SGP