Jorn van der Bie over “zijn” overstap naar Heel De Stad

‘Politiek Vlaardingen; onbewust onbekwaam of smerig spel?'

‘Politiek Vlaardingen; onbewust onbekwaam of smerig spel?'

VLAARDINGEN - Politiek is een smerig spel dat in Vlaardingen wordt gespeeld met één burgemeester, zes wethouders en vijfendertig partijafhankelijke raadsleden. Ooit is dit bestuurlijk tijdverdrijf in het leven geroepen om van de stad een geoliede machine te maken waarbij het goed toeven is en de financiën ruimte laten voor verbeteringen. Dit alles in goede harmonie, waarbij links, rechts en het midden elkaar op inhoud aanvulden en het beste idee werd uitgevoerd.

Zeker na de millenniumwissel vertoont de Schelvispekelenclave alle kenmerken van een zwalkend schip waarbij een vergelijking met de Titanic niet enkel denkbeeldig op de loer ligt. Een voorbeeld? “De financiën? Die zijn op orde,” aldus een richting Den Haag weggevluchte en inmiddels ex-wethouder Bart Bikkers (VVD). Realiteit is dat de spaarpot van Vlaardingen is geplunderd en controle door Provincie wijst op een tekort richting de 14 miljoen. En dat met het zogenaamde “ravijnjaar” voor de deur. En geen politieke haan die er naar kraait.

Wie zich wel druk maakt om alle teloorgang en onkunde is SBV-voorman Jorn van der Bie. Bij aanvang van dit interview fulmineert hij, netjes als hij is en feitelijk onderbouwd zodat zelfs geen journalist om deze bestuurlijke feitenbrij heen kan, noemt hij het vreemde gesteggel over een nieuw zwembad in combinatie met een nagelnieuwe atletiekbaan en het uitgeven van circa € 55 miljoen waar restauratie voor een vijfde van dit bedrag beter past in de akelig hol klinkende stadse schatkist.'

251022 HDS Jorn van der BieExit SBV en samen met Heel De Stad
Uitgangspunt van dit verhaal is de in overleg met alle Stadsbelangen Vlaardingen-betrokkenen liquidatie van de partij, het politieke kindje van Albert Brouwer c.s., en het nieuwe samengaan met Heel De Stad (HDS) van Ron Boers en Tim Thiel. Een reuze ommezwaai of een logische overstap?

Jorn van der Bie: ‘Na het “gedwongen” afscheid van raadslid Hans Brederode stond ik er alleen voor om SBV in goede banen te leiden. Dat betekent in de praktijk dat je minimaal twintig uur per week “huiswerk” doet om op commissie- en raadsvergadering goed beslagen ten ijs te komen. Naast het hebben van een fulltime baan is dat best een aanslag op zowel je gezinsleven als je vrije tijd. Van dat laatste was vrijwel al helemaal geen sprake meer. Je kent die reclamekreet misschien nog wel: “Best druk zo in je eentje.” Dat ging over een uitzendkracht van Tempo-Team die in zijn eentje bij Bouwgigant werkte terwijl de rest een dagje uit was met de zaak. Zo voelde ik me ook, maar dan kwam er niemand meer terug.

Ik heb dat “in mijn eentje” een half jaar gedaan. Toen ik laatst voor mijn werk in Indonesië was kwam ik tot de conclusie: Dat gaat zo niet langer. Natuurlijk waren op de achtergrond anderen bezig met huiswerk en adviseren, maar om het echt goed te kunnen doen schoot dit “systeem” praktisch tekort.

Als SBV werkten we al met een aantal onderwerpen samen. Dat ging lekker en voelde goed. Zowel Ron (Boers, red.) als Tim (Thiel, red.) zijn open, transparant en duidelijk. Afspraak is bij hen afspraak. Daarbij zie ik mezelf als een nuttige aanvulling, want ik ben goed thuis in bestuurlijke processen en ben meer financieel onderlegd.

Ik vind sowieso dat puur lokale partijen, nu een versplinterde amorfe massa waarbij de basisgedachten vrijwel overeenkomen, de samenwerking aan moeten gaan. Misschien zelfs een fusie overwegen. Het is toch te gek dat VV2000/LV, ONS.Vlaardingen, Stadsbelangen Vlaardingen, Beter voor Vlaardingen en Heel De Stad elkaar niet continu en vanuit één partijgedachte de hand toesteken.

Ik denk dat we in maart goed zijn voor 5-8 zetels. Waarom ik dit denk? Dat denk ik omdat het huidige college en coalitie van landelijke partijen samen met Leefbaar/2000 de stad geen dienst hebben bewezen. Machtspolitiek op basis van wensdenken en kortzichtigheid gaat zich een keer wreken. Je merkt dat Vlaardingers zich er meer bewust van worden dat belangrijke besluiten niet in het belang van Vlaardingen zijn en worden genomen.

Financieel stevenen we af op grote tekorten, maar er is door dit college drie jaar lang de polonaise gelopen. En nu volgt de realiteit. StadsBelangen is keer op keer weggezet als negatief en party poopers. Nou, here we are. De stad wordt door deze coalitie achtergelaten met enorme schulden, een gevaarlijk lege spaarpot en mega projecten met een enorm financieel risico. Maar wat heb je aan je gelijk halen als Vlaardingen straks op apegapen ligt? Het is aan de kiezers om fundamenteel een andere koers te kiezen, geleid door lokale politieke partijen.

Nog een klein voorbeeld: Een raadslid van een andere partij zei onlangs tegen mij over een geagendeerd onderwerp: “Ik snap niet waar je het over hebt.” Maar wel erover stemmen. Het is toch gek dat iemand die geen weet heeft van het onderwerp daarover mag stemmen en het lot van ruim 76.000 inwoners hiermee bezegelt. Dat niveau en gebrek aan interesse en liefde om als raadslid te doen waarvoor je riant wordt betaald, dat is om van te gruwelen. Ik vind dat je bij ieder onderwerp moet weten van hoeden en randen. Doe je huiswerk; dat moest op school toch ook.

Natuurlijk heb ik er aan gedacht het voorbeeld van Hans Brederode te volgen en er ook de brui aan te geven. Gewoon mijn zetel inleveren en zie maar wie hem krijgt. Uiteraard wel na deze termijn, want ik vind dat als mensen je kiezen je de verantwoording hebt om de rit uit te zitten.

Van meet af aan geeft de samenwerking met HDS me veel energie. Energie waarvan ik dacht dat ik die allemaal kwijt was gespeeld en door het riool had gespeeld. Maar gelukkig zijn mijn batterijen weer geheel opgeladen. Om een voorbeeld te noemen? De smerige “schone” grond die laatst in de Broekpolder is gestrooid. Daarin zit allemaal puin (net als eertijds langs de Waterweg en in het Buizengat, red.). Dan denk je: Dat is een kolfje naar de hand van GroenLinks. Maar die hoor en zie je niet terwijl het toch gaat over wat hen het meest zou moeten bezighouden. Maar ja, ze hebben een wethouder en dan stribbel je niet tegen. Dan verloochen je liever je partijgedachte.

Van hetzelfde laken een pak: het Unileverterrein. Asbest en jarenlang in de grond bivakkerende “zeepresten” hebben vele gezondheidsklachten opgeleverd. Daar wordt niet mee gedaan, behalve onder het tapijt vegen. Dat tapijt klemt van al dat het “eronder vegen” haast tegen het plafond.’

Verkiezingen 18 maart 2026
Jorn van der Bie: ‘Volgend voorjaar weer raadsverkiezingen. Ben benieuwd op hoeveel zetels we uitkomen, maar de ambitie is 5 tot 8 zetels. Nee, we hebben nog geen kieslijst samengesteld. Misschien gaan we wel voor een duolijsttrekkerschap of ik zie mezelf terug op plek tien, ook goed. Maar dat is zorg voor later. Eerst laten zien dat HDS een partij waar je echt je zorgen aan kwijt kan en die waarmaakt waar het voor staat: het opknappen van Vlaardingen.

Alle SBV’ers zijn trouwens “over” naar HDS. Onze gedeelde interesses en werkwijzen maakten dat er weinig woorden aan vuil behoefden te worden gemaakt. Praktisch gezien gaan we op dezelfde voet verder, enkel onder een andere noemer. Zie het als liefde en je gaat trouwen. Dan krijgt de dame in kwestie meest ook een andere naam, terwijl op dezelfde wijze de - in dit geval politieke - liefde wordt bedreven.

Ik hoop van harte dat we de grootste worden. Uiteraard, zou ik zeggen. Dan hebben we eindelijk de kans om alle leugenachtigheid uit te bannen. Weg met die glimlach in je gezicht en dat mes in je rug. We dienen alle stappen uit te leggen en de spanning erin te houden. Ook beogen we een systeem dat als raadsleden stemmen dit gebeurt vanuit de ratio en niet omdat partijafhankelijkheid (coalitie of oppositie) of de Bijbel dit vereist. Gebruik je verstand en verdiep je tijdig in het onderwerp zou ik zo zeggen.’

Tenslotte
Jorn van der Bie: ‘Nu zo met een team proef ik al dat HDS volwassener oogt en ook is. En waar we ons ook snel mee gaan bemoeien is, is het huidige armoedige onderhoud Level X-niveau. Vlaardingen oogt als een zwerver met alle vuil, hobbelige straten, scheve stoepen en erbarmelijke pleinen en parken.’ Elke wijk in Vlaardingen moet schoon zijn op het hoogst mogelijke niveau, net zoals veiligheid en recht liggende stoeptegels.

Dit college gaf ruim drie jaar leden tijdens aantreding aan dat en zeker in de binnenstad aan bovenstaande zou worden gewerkt. Niet is minder waar. Hoewel … De raadsverkiezingen steken hun hoofd bijna om de hoek en warempel er wordt her-en-der in het centrum aan het plaveisel gewerkt. Kunnen ze straks weer zeggen: “We doen wat we hebben beloofd. Stemt u gerust nog eens op ons.”

Tekst
Peter Joore

Fotobijschriften
Boven: Jorn van der Bie (re) met Ron Boers in de ppolitiee banken
Onder: Jorn van der Bie lachend voor het stadhuis

21-10-2025