Zo vader
Marius is aan het begin van de 20e eeuw directeur (later president-commissaris) van de Hollandsche Fabriek van Melkproducten NV Hollandia, in Vlaardingen. De fabriek aan de Oosthavenkade is in 1882 opgericht door zijn vader, Constant Hendrik Wagenaar Hummelinck.

Deze uit Brabant afkomstige ondernemer kiest Vlaardingen als vestigingsstad, omdat Vlaardingen goed gelegen is tussen de uitge-strekte weilanden van Delfland, maar ook dicht bij Rotterdam ligt, wat gunstig is voor de consumptie en wereldwijde distributie van melk. De fabriek levert aanvankelijk melk, boter en kaas en loopt niet goed.

Wagenaar Hummelinck start echter, als eerste in Nederland, met de productie van gecondenseerde melk. En met succes: In 1888 wordt voor het eerst winst gemaakt en twee jaar later worden de blikjes melk zelfs naar Zwitserland en Frankrijk geëxporteerd.

Zo zoon
Zoon Marius gaat na de HBS naar de School voor de Suikerindustrie in Amsterdam (suiker is een belangrijk ingrediënt voor gecondenseerde melk). In 1900 wordt bij benoemd tot adjunct-directeur van de NV Hollandia, na het overlijden van Hummeling senior worden Marius en zijn broer directeur van het snel groeiende bedrijf.

Marius is een actief en betrokken ondernemer. Zo richt hij 1909 de Algemeene technische Vereeniging van Beetwortelsuikerfabrikanten en Raffinadeurs op en wordt voorzitter. In 1915 wordt hij gekozen tot voorzitter van de Vereeniging van Fabrieken van melkproducten en in 1918 wordt hij benoemd tot lid van de Commissie van advies voor het Rijkskantoor voor melk en kaas. In 1920 reist hij op verzoek van de regering naar Washington om met succes te pleiten voor erkenning van een Nederlandse kaasmerk voor volvette kaas.

Hiernaast is Marius ook actief in het maatschappelijke leven in Vlaardingen. Zo is hij regent van het hervormd weeshuis en voorzitter van de Commissie van Toezicht op het Middelbaar Onderwijs te Vlaardingen. Op 30 maart 1944 overlijdt Marius op zijn landhuis Ockenrode te Loosduinen. Zijn echtgenote Maria Elisabeth overlijdt ruim 30 jaar later.

Zo familie
De portretten van Marius en Maria Elisabeth, meer dan 100 jaar geleden geschilderd, hebben jarenlang aan de schouw van de woning van kleinzoon Constant Herbert Wagenaar in Delft gehangen. Als hij en zijn vrouw begin dit jaar verhuizen naar een kleinere woning, zoeken ze een goede bestemming voor de portretten. Dankzij bemiddeling van Stadsarchivaris Harm-Jan Luth zijn Marius en Maria Wagenaar Hummelinck nu toegevoegd aan de collectie van Museum Vlaardingen.

N.V. Hollandia is een belangrijke stimulans geweest voor de industriële ontwikkeling van Vlaardingen en Marius was een innovatieve en actieve ondernemer, dus het is mooi dat met het portret van hem en zijn echtgenote dit verhaal van Vlaardingen geïllustreerd kan worden.

Fotobijschrift
Maria Elisabeth Wagenaar Hummelinck- van Dusseldorp & Marius Gerrit Wagenaar Hummelinck. Vervaardiger: J.C.A. Goedhart. Datering: vroeg 20e eeuw