‘Project Colditz aan de Maas mag als mislukt worden beschouwd,’ aldus een communicatiemedewerker van de gemeente. ‘De extra beveiligde uitgaansgelegenheid, die vanwege een wel erg vroege kerst wat bleekjes afstak tegen een decor van regen, wind, een eskadron politieagenten en een gruwelijk gebrek aan bezoekers mag als einde oefening worden beschouwd.
Een totaal foute inschatting van onze burgemeester,’ deelt een winkelend “bezoeker” desgewenst mee. ‘Maar ja, hij is nog nieuw en dit is pas zijn eerste serieuze job als schildloze Abraracourcix van dit kleine dorpje. Daarbij zweeft er naast de nodige vaccins nog een behoorlijke wolk politiebloed door zijn aderen. Aderlating is het volgende programmapunt. De artsen zijn gewaarschuwd. Het instrumentarium wordt gesteriliseerd in de gebogen arm. ‘Dat moet voldoende zijn,’ liet Joop Koppelstang van het VRIM weten.
Vanuit politieke hoek stelde Fractie Boers verontruste vragen over feit, fictie, fascisme en een algeheel gebrek aan vrijheid van meningsuiting en het probleemloos buiten lopen in het historisch stadshart. Andere politieke partijen vonden het kennelijk best, staan bol van angst of weten niet eens van dit voorbije festijn af. Vlaardingen als Berlijn 2.0 met een dubbele muur langs beide havenkades wordt het nieuwe project. Met glazen uitsparing ter hoogte van de burgemeesterswoning.
Vlaardingen is bewust hard op weg een politiestad te worden,’ weet een lokaal kunstenaar te melden. ‘Dit omdat ons historisch hart aanstaand voorjaar centraal staat in een nieuw op te nemen en door Hiem van Chouweninge geschreven thriller, waarvan een tv-serie wordt gemaakt die al door Netnix is aangekocht.
Naar alle waarschijnlijkheid wordt de titel van de serie: De ondergang van de democratie. Vrij naar de bekende roman van suspense-auteur Adolf Hilterman.’
Zij die geen kranten lezen raakten somtijds in paniek bij het betreden van het hermetisch afgezette koophart met lekkende kleppen. Verder, aldus de medewerker tijdens een inderhaast opgesteld perscommuniqué: ‘Inwoners deden vrijdag al anoniem hun beklag bij stadscolumnist Waarman en spraken van fascisme en terugkeer van duistere tijden. “Het verraad der vlaggen,” declameerde iemand zelfs. Om te vervolgen met: “December 2021. Toen ik gisteren in de centrale straten van Vlaardingen kleurige attributen zag verschijnen, dacht ik dat Kerstmis aanstaande was. Maar nee, betrouwbare zegslieden hielpen mij snel uit de droom: het bestuurlijke deel van de stad vierde dat het op geruisloze wijze Vrede op Aarde de nek had omgedraaid …” Dit is niet de juiste manier van communiceren, zo ging de zegsmens allengs nerveuzer verder.
Waarman, die zijn oor achter een schilderij in de burgemeesterskamer had geplakt, wist genoeg. Hij kende dit boekje van Menno ter Braak. Rondom hem heen sloop men vluchtig en jachtig van huis naar grootgrutter, deed snel en buiten het lusteloos pompend stadshart boodschappen, en was voor de Avondklok weer thuis. Daar wachtten eenzaamheid en verdriet.
Hij pakte Hemingway’s Voor wie de Grote Kerkklok luidt en begon te lezen. Hij voelde zich nog steeds niet helemaal lekker na die derde inenting tegen vliegend gespuis uit de Oriënt. Blij dat alle kroegen dicht waren, nam hij er een grote beker anijsmelk bij. Afgemaakt met een drupje Spaanse Marie Brizard.
Iemand opende de huiselijke brievenbus van Waarman en riep: ‘Wie niet uitkijkt bij het oversteken loopt kans door een ME-busje van de sokken te worden gereden. Het lijkt wel oorlog. Als straks de Russen echt een keer komen, zal ik opgelucht ademhalen. En dat wil toeristenstad worden! Terroristenstad zul je bedoelen. Terroristen met penning en een badge.
Het is van overheidswege zelfs verboden om 1 Team van Outsiders & De Kraaien in de openbaarheid van de Broekweg te zingen. Wordt afschaffing van vrijheid van meningsuiting de nieuwe norm? Dan kan dit zomaar je laatste column zijn, Waarman. Het wachten is op een nieuwe Kristalnacht. Niet gericht tegen het Joodse deel van de Duitse bevolking wordt het tijd dat het stadsbestuur wakker wordt geschud.
De mensen staan al strak van ongenoegen. Een klein vonkje en de bom barst. De gevolgen zullen niet te overzien zijn. De relletjes rond voetbalwedstrijden zijn slechts een voorbode. Het valt allemaal niet goed te praten, maar begrijpen doe ik het wel.’ Daarop klepperde de brievenbus en slofte Brievenbusvrouw weg.
Zij was al wat ouder. Haar zwaarbeladen boodschappentassen achter zich aan zeulend, met het stellige voornemen in hersenpan en hart voortaan alle inkopen in Maassluis of Schiedam te doen, schudde ze boos haar vuist tegen een over de Gedempte Biersloot razend ME-busje waarin donker geklede mannen met masker.
Prettig kerstfeest en een fijne jaarwisseling aan allen en dat de rede maar mag zegevieren.
Nog eenmaal draaide de oudere dame zich om. Ze brulde en wees omhoog. Daar cirkelde een helikopter gevaarlijk laag boven de stad. Tussen de laatste bezoekers door klonken sirenes. De chaos was compleet.
Tekst
Waarman
Fotografie
Tom Haanstra