VLAARDINGEN - 'Er zijn van die momenten dat je als raadslid even denkt: het zal toch niet wéér misgaan. En dan sta je vijf minuten in de Broekpolder en kijk je naar dertig gloednieuwe bulten grond die onder verantwoordelijkheid van de gemeente Vlaardingen zijn gestort.'
Bovenstaand is de snel getrokken conclusie van de raadsleden Jorn van der Bie (SBV) en Rob Boers (HDS) na een paar minuten struinen door de Broekpolder. Iets dergelijks is indertijd ook gebeurd bij het Buizengat en langs de Nieuwe Maas/Waterweg. Daar een "schone" laag van zo'n 50 centimeter waarin eveneens PVC-buizen en andere troep. De gemeente is kennelijk hardleers en/of goed van vertrouwen richting (onder)aannemers.
'Schone grond, zou het zijn. Een frisse leeflaag bovenop de vervuilde havenslibbodem die hier al vijftig jaar ligt. Maar binnen vijf minuten waren onze handen vol met houten balken, stukken metaal, zeil, plastic, drankblikjes, bouwpuin, pvc-buizen en slangen. Allemaal spul dat niet in een natuurgebied hoort en al helemaal niet in een saneringsproject van miljoenen euro’s. De verzamelde materialen zijn zwaar milieuverontreinigend en niet afbreekbaar.'
Ron Boers: 'Als dit de definitie van schone grond is, dan wil ik niet weten hoe vervuilde grond eruitziet.'
Melding bij DCMR
HDS / SBV heeft direct melding gemaakt bij DCMR (5 oktober, 12.08 uur). Volgens de partijencombinatie gaat het om circa dertig ladingen “grond” die deze week zijn gestort in het Masamudagebied van de Broekpolder. Die grond zou volgens de gemeente gekeurd en schoon moeten zijn, maar alles wijst op het tegendeel.
Ron Boers: 'Het is elke keer hetzelfde liedje. We stellen vragen, het college belooft beterschap, er wordt gezegd dat alles gecontroleerd is, en vervolgens ligt de troep er gewoon. Als je ziet wat er allemaal uit die bulten steekt, dan kun je niet anders dan concluderen: dit is geen vergissing meer, dit is structureel wantrouwen verdienen.'
Artikel 34-vragen aan het college
HDS / SBV heeft inmiddels nieuwe schriftelijke vragen ingediend aan het college. De dubbele fractie wil weten:
* Waar komt de grond vandaan, zijn er keuringsrapporten, welke zijn dit?
* Hoe het kan dat afval zichtbaar in/op de grond zit/ligt: alles zou “gecontroleerd” zijn?
* Worden "schoonmaakkosten II" van deze fout verhaald op de leverancier?
Jorn van der Bie: 'We praten hier over meer dan zes miljoen euro publiek geld voor een schonere Broekpolder. Maar als je hier nu rondloopt, lijkt het meer op een goedkope vuilstort dan op een natuurproject. De gemeente zegt dat dit voor de biodiversiteit is. Nou, als er straks plasticplanten groeien, weten we waarom. Dit is zwaar verontreinigend materiaal!'
Een gemeente die niet leert
Volgens HDS / SBV is het vertrouwen in het saneringsproces opnieuw beschadigd. De twee partijen herinneren eraan dat al sinds 2019 meerdere keren vragen zijn gesteld over de herkomst en kwaliteit van de grond. Steeds kreeg de raad te horen dat alles “volgens de regels” gebeurde. Het resultaat is verbijsterend.
Ron Boers: 'Er komt een moment dat woorden als controle en transparantie hun betekenis verliezen. En dat moment lijkt hier bereikt. De Broekpolder verdient beter – en Vlaardingen ook.'
Noot
'Het verkrijgen van 50 hectare schone grond in de Broekpolder kost de gemeente EUR 6.100.000,00. Maar wat wordt er gestort onder het mom van schone grond? Enkel PVC, rubber, polyplastics etc. Zwaar vervuilend en niet afbreekbaar. Het is verbijsterend,' is de conclusie van Jorn van der Bie en Ron Boers.
Fotobijschrijft
Ron Boers (li) en Jorn van der Bie met hun snelle vangst van als schone grond door de gemeente Vlaardingen gekochte vuile grond